Af en toe heb ik van die dagen dat het voelt alsof de omstandigheden in het leven van mijn lief en mij, in de weg lijken te staan van onze liefde voor elkaar. Wij zijn letterlijk mijlen ver van elkaar verwijderd; hij in Amerika en ik hier. En dat terwijl onze harten zo intens zijn verstrengeld, dat er geen millimeter ruimte tussen zit. De letterlijke afstand en het intieme gevoel zijn zo met elkaar in strijd, dat het onmogelijk lijkt om het nog langer te verdragen.
Net op het moment dat ik niet meer weet hoe ik hier van dag tot dag mee moet omgaan, krijg ik een tekst aangereikt van mijn zuster. Ja, alsof het zo moet zijn. Het gaat over de liefde. Wij vatten tegenwoordig alles onder de noemer liefde, maar de Grieken hadden verschillende woorden voor liefde: Eros en Agape.
Eros is hartstocht; een alles verterend, wanhopig verlangen naar de geliefde die als ‘anders’, mysterieus en ongrijpbaar gezien wordt. De diepte van dit soort liefde wordt afgemeten aan de intensiteit van de geobsedeerd met een geliefde. Er is weinig aandacht voor andere interesses of bezigheden, omdat er zoveel energie gestoken wordt in de herinnering aan vorige ontmoetingen of fantasieën over een komend weerzien. Er moeten vaak grote hindernissen overwonnen worden, zo is er een element van lijden. Nog een aanwijzing voor de diepte van deze liefde is de bereidheid om ter wille van de relatie pijn en ontberingen te verduren. Gevoelens van opwinding, vervoering, angst, spanning, geheimzinnigheid, verlangen en dramatiek zijn met deze soort liefde verbonden.
Agape is een diep gewortelde verbondenheid tussen twee mensen die veel om elkaar geven en die daar een hoge mate van betrokkenheid bij hebben. Deze mensen delen veel fundamentele waarden, interesses en doelstellingen, en verdragen in goede harmonie de punten waarop zij van elkaar verschillen. De diepte van hun liefde wordt afgemeten aan hun wederzijds vertrouwen en het respect dat zij voor elkaar voelen.
Hun relatie laat elke van hen ruimte om zich in de wereld expressiever, creatiever en productiever te laten zijn. Zij beleven veel vreugde aan gezamenlijk gedeelde ervaringen uit zowel het heden als het verleden en ook aan die hen nog te wachten staan. Elk van hen ziet de ander als zijn of haar dierbaarst en meest geliefde vriend. Nog een maatstaf voor de diepte van hun liefde is de bereidheid om in alle eerlijkheid naar zichzelf te kijken ter wille van de groei van de relatie en de verdieping van de intimiteit. Met deze soort liefde worden gevoelens van sereniteit, zekerheid, toewijding, kameraadschap, wederzijds steun en troost geassocieerd.
Het vertrouwen en de eerlijkheid van de agape moeten gecombineerd worden met de moed en de kwetsbaarheid van de hartstocht om zo werkelijke intimiteit te scheppen. De spanning en opwinding van een relatie komt voort uit uit kennen en gekend worden en niet uit prikkelen en gepikkeld worden.
Wat leer ik hiervan? Dat ik soms dagen heb waarbij Eros zeer nadrukkelijk aanwezig is en ik er geen uiting aan kan geven omdat de letterlijke afstand tussen mij en mijn lief zo groot is. Dan wordt ik ongeduldig en geïrriteerd, ben ik klaar met alles en wil ik het wilde avontuur tegemoet. Inmiddels weet ik beter. Want ik heb ontdekt dat het niet de Eros-kant van de liefde is dat ik zo mis, maar juist de Agape-zijde. Doordat ik geen letterlijke verbondenheid kan voelen en delen met mijn lief, wil de hartstocht er met mijn gevoelens vandoor gaan. Echter, door dit te weten, kan ik vanuit een gevoel van verbondenheid, zorgen voor mijzelf en daarmee voor onze relatie.
Wij zijn geen van beiden blind voor de Eros-zijde en het gemis, het is een fantastische ervaring en een intens en dierbaar deel binnen onze relatie. Maar wel als uiting van onze diepere verbondenheid. Agape-liefde is geduldig en wijs. Door te blijven praten en keuzes te maken vanuit dit besef, blijft onze relatie en liefde op een prachtige manier gehandhaafd. Zonder onze behoeften te negeren of te onderdrukken.
Het is niet eenvoudig, wij hebben elkaar vanaf mei dit jaar niet meer fysiek kunnen verbinden en het zal ook nog wel eens heel lang kunnen duren voor dit weer mogelijk is. Toch weet ik dat wij ondanks alles, of misschien dankzij alles, met elkaar verbonden zijn. Door dit samen aan te gaan, kwetsbaar en eerlijk te durven zijn, komen wij er samen uit en vinden wij, binnen onze relatie, een nieuwe vorm om de prachtige gift die wij hebben gekregen te eren en te koesteren.
Onze harten zijn inderdaad zo verbonden, dat er geen millimeter ruimte tussen zit. Ook niet voor Eros zonder Agape. En dat is nu ware liefde voor mij.
Living My Legend 
Plaats een reactie